Nos primeiros tempos da Edade Media (seculos VIII-XIII) a iglesia galega, ó igual que as clases aristocráticas buscaban unha base documental que lles permitira poder defender tanto as suas posesiós territoriais como os seus privilexios en caso de conflicto.

A Iglesia buscaba unha delimitación precisa das “fronteiras” das suas xurisdicciós episcopais, tanto para os obispados recién creados –Oviedo, Compostela, Mondoñedo-como para os restaurados por aquil enton –Ourense e Braga-.

As familias aristocráticas buscaban dignificar o seu pasado vinculándose con personaxes como os romanos, os suevos, Don Pelayo, etc. Para elo non dubudaban en elaborar documentos falsos elaborados por iles mismos ou encargados a expertos falsificadores.

Interpolar ou falsificar os documentos antigos existentes naquela época para poder xustificar dereitos sobre determinados territorios era una práctica corrente como se pode ver en alguns exemplos que recollemos nesta páxima.