LEMOS, TERRA DE (II)

24-03-2021

A XURISDICCIÓN DA TERRA DE LEMOS NO ANTIGUO RÉXIMEN:

Na nosa anterior páxina sobre a Terra de Lemos durante o Antigo Réximen (séculos XVI-XVIII) viamos que Sebastián Miñano no seu “Diccionario Geográfico-Estadístico de España y Portugal” de 1826, sinalaba que o val de Lemos estaba «comprendido dentro del ángulo que se forma por la confluencia del Sil y el Miño, y una línea tirada desde la Barca de Pincelo en la feligresía de San Vitorio, siguiendo por encima de Villacaiz, cruzando luego la jurisdicción de Paradela, bajando de Cerbela y continuando hasta el río…”. (supoñemos que se refería ó Lor).

Imaxe 1: A Terra de Lemos ocupaba a parte centro-sur da antigua provincia de Lugo.

Nos non nos imos desviar moito desta delimitación, xa que por razóns prácticas imos considerar a demarcación da Terra de Lemos tal como se contempla na comarca moderna oficial (concellos de Monforte de Lemos, O Saviñao, Bóveda, Puebla del Brollón, Pantón e Sober). O motivo é que se estudiamos directamente as antiguas xurisdiccións unha por unha ou descendemos a nivel dos actuales concellos resultaría moi complicado comprender a sua realidade como conxunto dada a división e dispersión do territorio galego.

Imaxe 2: Concellos, surisdiccións e feligresías da Terra de Lemos.

Comprendía a Terra de Lemos 41 xurisdicións e cotos redondos, que en conxunto ocupaban unha superficie de  926 Km2., sendo as xurisdicións de maior extensión as de Brollón e Saviñao, que pasaban dos 100 Km2., mentras que os cotos redondos máis pequenos non superaban as 100 Has. de extensión:

Imaxe 3: A Terra de Lemos comprendía 41 xurisdiccións e cotos redondos.

AS XURISDICCIÓNS DA TERRA DE LEMOS NO ANTIGUO RÉXIMEN:

XURISDICCIÓNNUM.FELIG.SUP.KM2.
BROLLON, INCLUÍDOS OS COTOS DE FROJENDE (VILAMARÍN), POL Y CINSA (BAAMORTO), HAYAZ (OUSENDE) E A RAÍÑA (MARTÍN).29268
SAVIÑAO, INCLUÍDOS OS COTOS DE SOBREDA Y ORFAÍNZA (SOBREDA), BUJÁN (LOUREDO) E PORTOMEÑE (REIRIZ).17106
COTO NUEVO15105
MOREDA, INCLUÍDO O COTO DE TOLDAOS (FERREIRA).2492
COTO VIEJO1472
SOMOZA MAYOR DE LEMOS745
INCIO Y BROZA119
COTO DE ATAN Y VILAR ORTELLE218
COTO DE POMBEIRO118
MONFORTE DE LEMOS117
CHANTADA216
EIRE115
COTO DE GUNTÍN Y CANEDO312
SOBER311
COTO DE TOIRIZ110
COTO DE CEREIJA19
COTO DE FRONTON19
COTO DE SOBREDA18
TOR28
COTO DE SINDRÁN17
COTO DE ABOIME17
COTO DE AMANDI17
COTO DE DIOMONDI16
COTO DE VER16
COTO DE BOVEDA16
COTO DE LOBIOS16
COTO DE DOADE16
COTO DE TOLDAOS14
COTO DE VILLALPAPE14
QUIROGA14
COTO DE VILLA SANTE13
COTO DE VALVERDE13
COTO DE ACOBA12
TOTALES140926

A grandes liñas pódese dicir que a Terra de Lemos era de dominio exclusivo dos condes do mismo nome, ainda que esto temos que matizalo por ter que enfrentarnos a unha realidade moito máis complexa. Na terra de Lemos existía, como iremos vendo, o dominio principal dos condes de Lemos, pero o conde que tiña que convivir cos propietarios de unha vintena de cotos e xurisdiccións ben delimitados que escapaban ó control daquela casa por pertenecer a outros dominios xurisdiccionales distintos (ver imaxes 3 e 4). Por outro lado, nun 46% do territorio dos Lemos atopámonos con unha soberanía compartida (ver imaxe 5) entre os condes e outros estamentos, principalmente a iglesia, os propios veciños ou a pequena nobleza local:

COTOS

  • Doade, do Mosteiro do Pino de Monforte
  • Frontón, Jur. Ord. Mon. Rivas de Sil
  • Amandi, do Cabildo de Lugo
  • Lobios, San Payo de Santiago
  • Acóba, da Catedral de Lugo
  • Villa Sánte, do Marqués de Villasante
  • Vér, do Obispo de Lugo
  • Atán e Vilar de Ortelle, do Obispo de Lugo
  • Coto de Cereija, do Obispo de Lugo
  • Coto de Valverde, do monasterio de San Vicente
  • Coto de Pombeiro, do monasterio de San Esteban
  • Coto de Bóveda, do marqués de Viance
  • Coto de Aboime, de Don Manuel Garza
  • Coto de Guntín e Canedo, de Don Juan Gayoso
  • Coto de Villalpape, de Don Joseph Saavedra
  • Coto de Toiriz, de Don Juan Teixeiro y seis más
  • Coto de Toldaos, do conde de Amarante
  • Coto de Sindrán, do conde de Amarante

XURISDICCIÓS

  • Tor, de Dona Josepha Garza y Quiroga
  • Sober, do conde de Amarante
  • Eiré, do Hospital de Santiago
  • Barxa de Lor, da Encomienda de Quiroga
  • Freán (Santa Cecilia) e Villaesteva (San Salvador),da  Xurisdicción de Chantada e señorío da Marquesa de Astorga
  • Sobreda (San Xoán), de Taboada e señorío do conde de Maceda

OS DOMINIOS SEÑORIALES DA TERRA DE LEMOS:

Co 82% do seu territorio, a Terra de Lemos estaba acaparada por a nobleza titulada (condes de Lemos, Amarante, Maceda, marquesa de Astorga, marqués de Viance, etc.), sendo o conde de Lemos co 76% o seu representante natural. Seguínalle a moita distancia a fidalguía local e o clero secular (5%), mentras que o clero regular e as órdenes militares non chegaban ó 5%:

DOMINIONUM.FELIG.SUP.KM2.%
NOBLEZA TITULADA11876382
HIDALGUIA8515
CLERO SECULAR7485
CLERO REGULAR5414
ORDENES MILITARES2232
TOTALES140926100

Imaxe 4: Os dominios do conde de Lemos (en vermello) abarcaban o 76% da Terra de Lemos.

Con todo, o conde de Lemos sólo exercía pleno dominio sobre algo máis da mitade do seu territorio (unhos 384 Km2., un 54% ), xa que sobre o resto (317 Km2., un 46%) tiña a soberanía compartida con outros estamentos. Tal era o caso das xurisdiccións de Saviñao, Somoza Mayor de Lemos, Coto Nuevo e Brollón -niste caso por tratarse dun dominio tradicional de realengo que foi asumido por os veciños ou adxudicado ó conde de Lemos por necesidades económicas da Corona-.

OS DOMINIOS SEÑORIALES DA TERRA DE LEMOS:

SEÑORÍONUM.FELIG.SUP.KM2.%
CONDE DE LEMOS10670176
OBISPO DE LUGO5394
ENCOMIENDA DE QUIROGA2232
CONDE DE AMARANTE5222
MONASTERIO DE SAN ESTEVAN1182
MARQUESA DE ASTORGA2162
HOSPITAL DE SANTIAGO1152
DON JOAQUIN TEIXEYRO1101
MONASTERIO RIBAS DE SIL191
DON JUAN DE GAYÓSO281
CONDE DE MACEDA181
DOÑA JOSEPHA GARZA Y QUIROGA281
DON MANUEL GARZA171
CABILDO DE LUGO171
MARQUES DE VIANCE161
MONASTERIO DE SAN PAYO161
MONASTERIO DEL PINO161
CONDE DE ALTAMIRA140
DON JOSEPH SAAVEDRA140
DON AGUSTÍN MONTENEGRO140
MARQUES DE VILLASANTE130
MONASTERIO SAN VICENTE130
CATEDRAL DE LUGO120
TOTALES140926100

Imaxe 5: En trama de raias, o territorio compartido por máis de un señor xurisdiccional.

Se analizamos os dominios señoriales da Terra de Lemos por estamentos confirmamos que a NOBREZA TITULADA ostentaba o dominio sobre o 82% do territorio de Lemos, que era acaparado na casi sua totalidade por o conde de Lemos, (o 76% do territorio, con 106 freguesías e 701 Kms2.), ainda que como levamos dito o dominio completo sólo o exercía sobre algo máis da mitade dos seus dominios (un 54%). A moita maior distancia aparecía o Conde de Amarante , que exercía o seu dominio sobre 5 freguesías con unha superficie menor (22 Km2.), que sólo representaba o 2% do territorio total de Lemos (xurisdicción de Sober e cotos de Sindrán e Toldaos). En Terceiro lugar a marquesa de Astorga, señora natural das freguesías de Freán e Villaesteva, enclaves que pertenecían a Xurisdicción de Chantada, ainda que representaba sólo o 2% do territorio de Lemos. O conde de Maceda controlaba o coto de Sobreda, que non chegaba as 800 Has. de superficie e non supoñía máis que o 1% do total do territorio de Lemos. O conde de Altamira, aparecía xunto ca familia Gayoso como cotitular do coto de Guntín y Canedo, de unhas 400 Has. de extensión e, finalmente o marqués de Villasante, con pouco máis de 300 Has., no coto do mismo nome, lugar onde se ubicaba a capital do actual concello de O Saviñao (Escairón).

A gran distancia da nobleza titulada atopábase a FIDALGUÍA, que estaba presente en 8 freguesías que ocupaban unha superficie de 51 Km2. (5.100 Has.), en torno ó 8% do territorio. Comprendía as xurisdicciós de Eiré, de unhas 1.500 Has. (dominio do Hospital de Santiago), Tor, de unhas 751 Has. (de Doña Josepha Garza y Quiroga), e os cotos de Villalpape, de algo menos de 375 Has. (de Don Joseph Saavedra), Abuime, de unhas 700 Has. (compartido por Don Manuel Garza, Don Benito de Prado e Doña Josefa Pardo), parte do coto de Guntín y Canedo, de algo máis de 800 Has., de titularidade de Don Juan Gayoso e finalmente o coto de Toiriz, de unhas 950 Has. e de dominio compartido por sete titulares daquela xurisdicción (Don Joaquín Teixeyro, Don Matías Bernardo Quiroga, Don Manuel Mariano Quiroga e catro máis).

Outros membros da fidalguía local estaban presentes en todo o territorio de Lemos, pero compartían o dominio con outros estamentos, como era o caso das freguesías de Tuimil e Teilán (xurisdicción de Somoza Mayor de Lemos) compartido entre Don Agustín Saco e o conde de Lemos; Louredo (Saviñao), entre Don Joseph Benito Páramo e o conde de Lemos; Baamorto e O Chao de Fabeiro (Brollón), de Don Joseph Gabriel Losada e o conde de Lemos; coto de Sobreda, de Don Pedro Somoza co conde de Maceda e, finalmente, Reiriz (Saviñao), do marqués de Viance co conde de Lemos.

O CLERO SECULAR exercía o seu dominio sobre seis cotos que en conxunto ocupaban unha superficie de 48 Km2. (4.800 Has.), e viñan a supoñer un 5% do total da superficie da terra de Lemos. Ó obispo de Lugo pertenecíanlle os cotos de Atán e Vilar de Ortelle (actual concello de Pantón), de 1.850 Has.; Ver (actual concello de Bóveda), de 595 Has.; Diomondi (actual concello de O Saviñao), de 606 Has. e Cereija (actual concello da Pobra do Brollón), de 887 Has.. Á catedral de Lugo pertenecíalle o coto de Acoba (actual concello de O Saviñao), de 216 Has. e, por último, ó cabildo de Lugo o coto de Amandi (actual concello de Sober), de 656 Has.

O CLERO REGULAR ostentaba o seu dominio sobre cinco cotos que representaban o 4% do territorio, e que sumaban unha superficie total de 41 Km2 (4.100 Has.). En primeiro lugar atopábase o coto de Pombeiro, de 1.814 Has. (actual concello de Pantón) de dominio do mosteiro de San Esteban; coto de Lobios, de 575 Has.(concello actual de Sober), do mosteiro de San Payo de Santiago; o coto de Doade, de 552 Has. (actual concello de Sober), do mosteiro do Pino de Monforte; o coto de Frontón (859 Has.), do mosteiro de Ribas de Sil e, finalmente, o coto de Valverde (296 Has.) do actual concello de Monforte de Lemos e de dominio do mosteiro de San Vicente.

As ÓRDENES MILITARES tiñan unha representación testemuñal na comarca de Lemos, xa que as suas posesiós representaban sólo o 2% do territorio de Lemos. Comprendían as xurisdicciós de Incio y Broza e Quiroga.  A primeira xurisdicción, de 1908 Has. (freguesía de Broza), estaba situada no actual concello de O Saviñao e a segunda (366 Has.) na freguesía de Barxa de Lor (actual concello de a Pobra do Brollón), en ambos os casos pertenecían á encomenda de Quiroga.

FONTES:

  • Os datos sobre as xurisdicciós e señoríos de todo o territorio galego foron elaborados por min utilizando ferramentas de gestión informática  e de información geográfica (GIS) a partir do Censo de Floridablanca. Ainda que según Pegerto Saavedra (Discurso de ingreso na Real Academia Galega) os datos de Floridablanca simplifican a realidade, e cita como exemplo a “Descripción” de Miguel Bañuelos, que cifra o número de xurisdicciós para toda Galicia en 664, frente ás 509 de Floridablanca (según Saavedra esto é debido a que en algúns casos había unha titularidade compartida), iso non significa que o Censo de Floridablanca non tratara con rigor os seus datos, antes ben, sin a sua aportación non teríamos una idea tan crara da composición e distribución das xurisdicciós no Antigo Réximen.
  • Como base para elaborar os mapas adxuntos utilizamos os datos do Censo de Floridablanca do ano 1785 España dividida en provincias e intendencias, y subdividida en partidos.
  • Para aclarar algunhas dudas utilizamos as Respostas Xenerales do Catrastro de Ensenada e o Diccionario de Miñano.
  • Para o país galego temos a obra de Francisco Javier Río Barja Cartografía Xurisdiccional Galicia, siglo XVIII.- Consello de Cultura Galega.
  • Para a provincia de Ourense resultou impresdindible a obra de Olga Gallego Domínguez El catastro del marqués de la Ensenada en la provincia de Orense.- 1985.
  • Como obra de consulta necesaria para comprender a estructura da propiedade no Antiguo Réximan, en especial para a terra de Chantada, utilizóuse a obra de Ramón Villares La propiedad de la tierra en Galicia, 1500-1936.- Siglo veintiuno editores.- Madrid, 1982.
Anuncio publicitario
A %d blogueros les gusta esto: